صفا (خسرو شکیبایی): آدم افتاده باشه زیر تپه، با گلوی پاره پاره و همینطور ذره ذره خون ازش بره تا تموم کنه. و اگه چند تا زن و بچه دهاتی با کوزه‌ی رو سریشون بیان رد شن، آدم باید بتونه نیم‌خیز بشه، سرش رو برگردونه تا ببینه چطوری زنها کوزه‌ها رو سالم به بالای تپه می‌رسونن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر