۱۳۸۹ خرداد ۲۷, پنجشنبه

11

متاسفم ولی من نمی‌خوام امپراتور باشم. این کار من نیست. من نمی‌خوام قانون بذارم یا جایی رو فتح کنم. من می‌خوام تا جایی که می‌تونم به همه کمک کنم؛ یهود، بی‌دین، سیاه پوست، سفیدپوست. ما همه می‌‌خوایم به هم کمک کنیم. انسان‌ها مثل هم هستند. ما همه می‌خوایم دیگران رو شاد ببینیم. هیچکس نمی‌خواد شاهد بدبختی کس دیگه‌ای باشه. هیچکس نمی‌خواد از کسی متنفر باشه. توی این دنیا جا برای همه هست و دنیا برای همه چیزهای خوب فراهم می‌‌کنه. زندگی می‌تونه آزاد و زیبا باشه، اما ما راه رو گم کردیم. حرص روح ما رو مسموم کرده، دنیا رو با نفرت پوشونده، ما رو در بدبختی و خون غرق کرده. ما سرعت رو بالا بردیم ولی داخل اون خفه شدیم. دنیای ماشینی که می‌خواست ما رو خوشبخت کنه، ما رو توخالی کرد. دانشمون ما رو بدبین کرد؛ هوش ما سخت و نامهربان است. ما خیلی زیاد فکر می‌‌کنیم و خیلی کم احساس می‌کنیم. بیشتر از ماشین، ما به انسانیت نیاز داریم. بیشتر از هوش، ما به مهربانی و ملایمت نیاز داریم. بدون اینها، ما در خشونت غرق می‌شیم.
The Great Dictator - 1940
Charles Chaplin

هیچ نظری موجود نیست: